Καλωσήλθατε στον κόσμο της Αναρρίχησης !

Τι είναι η Αναρρίχηση

Η αναρρίχηση είναι μια φυσική αλλά και σύνθετη δραστηριότητα που μοιάζει με παιχνίδι, όπως όταν ένα παιδί σκαρφαλώνει στον πάγκο για να πιάσει το βάζο με το γλυκό. Η αλληλουχία των αναρριχητικών κινήσεων, θυμίζει χορογραφία σε κάθετο περιβάλλον, πάνω στους ήχους μιας άηχης μελωδίας, όπου οι νότες είναι τα αναρριχητικά πιασίματα & πατήματα του βράχινου ανάγλυφου.

Για να προωθηθεί στο κάθετο περιβάλλον κόντρα στους νόμους της βαρύτητας, ο αναρριχητής χρησιμοποιεί την μορφολογία του βράχου (σχισμές, δίεδρα, τακάκια, χαραμάδες κλπ), κάνοντας κινήσεις αρμονικές που απαιτούν καθαρό μυαλό, τόλμη αλλά και φαντασία. Η επιτυχής έκβαση μιας αναρριχητικής προσπάθειας, δεν εξαρτάται τόσο από την δύναμη μας, αλλά κυρίως από την τεχνική, τον τρόπο δηλαδή που κινείται ή ισορροπεί το σώμα μας πάνω στο βράχινο ανάγλυφο.

Τα οφέλη της Αναρρίχησης

Από όποια οπτική και αν το δει κανείς, τα οφέλη της ενασχόλησης με αυτή τη συναρπαστική δραστηριότητα, είναι πολλαπλά. Η αναρρίχηση βελτιώνει την ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης και συντονισμού των κινήσεων. Καθώς εστιάζουμε στην επίλυση ενός αναρριχητικού προβλήματος, το μυαλό μας “αδειάζει” από τα προβλήματα της καθημερινότητας, αποφορτιζόμαστε από το στρες και το άγχος και αποκτούμε ψυχική ηρεμία.

Επίσης η αναρρίχηση προάγει την υπευθυνότητα του ατόμου, δυναμώνει το κορμί, βελτιώνει την φυσική μας κατάσταση και μας γεμίζει αυτοπεποίθηση & αποφασιστικότητα, καθώς λειτουργεί καταλυτικά στο να ξεπεράσουμε μέσα από ειδικά μελετημένες ασκήσεις, διάφορες φοβίες (π.χ. υψοφοβία, ακροφοβία κλπ).

Ένα ακόμα όφελος, είναι η επαφή με την φύση, όταν η αναρρίχηση διεξάγεται σε εξωτερικούς χώρους (π.χ. αναρριχητικά πεδία) αλλά και οι σχέσεις συντροφικότητας, φιλίας, εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης, που αναπτύσονται μεταξύ των αναρριχητών, καθώς ο ένας αποτελεί το κλειδί για την ασφάλεια του άλλου, γι’ αυτό και αποκαλούνται “σχοινοσύντροφοι”.

Επικινδυνότητα

Προφανώς, ο καθένας αντιλαμβάνεται, ότι ο βασικός αντικειμενικός κίνδυνος στην αναρρίχηση είναι φυσικά η πτώση. Για τον λόγο αυτό έχουν αναπτυχθεί εδώ και δεκαετίες, τεχνικές ασφάλισης, εξειδικευμένος εξοπλισμός (π.χ. αναρριχητικά σχοινιά) καθώς και συγκεκριμένα πρωτόκολλα ενεργειών τα οποία μαθαίνουμε διεξοδικά στην σχολή και αν τα υιοθετήσουμε και τα εφαρμόσουμε στην πράξη, μειώνουμε το ρίσκο σε λογικά επίπεδα, ώστε η δραστηριότητα να είναι προσιτή σε όλους.

Σε περίπτωση πτώσης του αναρριχητή, ενεργοποιείται το σύστημα ασφάλισης που αποτελείται από το αναρριχητικό σχοινί, τον προσωπικό εξοπλισμό (κράνος, μπωντριέ, καραμπίνερ, ιμάντες κ.α) καθώς επίσης και την παρουσία ενός ακόμα αναρριχητή που ονομάζεται “σχοινοσύντροφος” και ο ρόλος του είναι να ασφαλίζει με τον κατάλληλο τρόπο τον αναρριχητή, όσο αυτός σκαρφαλώνει, έως ότου έρθει η δική του σειρά να αναρριχηθεί.

Η σημασία της εκπαίδευσης

Βασική προϋπόθεση για την ασφαλή και ευχάριστη ενασχόληση μας με την αναρρίχηση, είναι η σύγχρονη και μεθοδική εκπαίδευση. Οι γνώσεις και η εμπειρία που θα αποκτηθούν είναι απαραίτητες προϋποθέσεις τόσο για την ενασχόληση με την αθλητική αναρρίχηση (που γίνεται συστηματικά με στόχο την επίδοση) ή την τουριστική αναρρίχηση (που γίνεται περιστασιακά με στόχο την αναψυχή), όσο και για την πραγματοποίηση αναβάσεων σε βουνά με τεχνικές δυσκολίες (χειμώνα ή καλοκαίρι) καθώς η αναρρίχηση είναι η συνέχεια της προώθησης μας στο βουνό και αποτελεί απαραίτητη ορειβατική δεξιότητα.

Στη σύγχρονη εποχή, υπάρχουν πολλά καλά οργανωμένα αναρριχητικά πεδία με πολύ εύκολη πρόσβαση & επιστροφή, που σημαίνει ότι ένας αναρριχητής δεν χρειάζεται οπωσδήποτε να είναι και ορειβάτης. Ένας ορειβάτης όμως είναι πολύ σοφό να έχει και γνώσεις αναρρίχησης ακόμα και αν ασχολείται μόνο με την απλούστερη μορφή ορειβασίας, που είναι η ορεινή πεζοπορία, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει πιθανές απρόοπτες καταστάσεις που θα προκύψουν στο βουνό.

Εκπαιδευτικό σύστημα HMCS

Ανάλογα με το είδος της δράσης, το εκπαιδευτικό σύστημα της Πανελλήνιας Σχολής Ορειβασίας Αναρρίχησης (HMCS), χωρίζεται σε δύο τομείς: α) την ορειβατική εκπαίδευση (Σχολή Βουνού) και β) την αναρριχητική εκπαίδευση (Σχολή Βράχου). Κάθε τομέας περιλαμβάνει οκτώ (8) διαφορετικά εκπαιδευτικά επίπεδα κλιμακούμενης δυσκολίας, που καλύπτουν όλο το φάσμα της ορειβατικής και αναρριχητικής εκπαίδευσης, από το επίπεδο των αρχαρίων έως και εκπαιδευτών.

Χάριν συντομίας και ευκολότερης κατανόησης, σε κάθε επίπεδο εκτός από τον τίτλο, έχει δωθεί και μια κωδική ονομασία, που αποτελείται από δύο λατινικά γράμματα και ένα αριθμό. Για την ορειβατική εκπαίδευση, ο κωδικός ξεκινά με τα γράμματα «ML», από τα αρχικά των λέξεων “Mountaineering Level” (π.χ ML-1), ενώ για την αναρριχητική εκπαίδευση, ο κωδικός ξεκινά με τα γράμματα «CL» από τα αρχικά των λέξεων “Climbing Level” (π.χ CL-1).

Τα τέσσερα πρώτα επίπεδα (ML1-ML4 & CL1-CL4) είναι ερασιτεχνικού χαρακτήρα, ενώ τα τέσσερα δεύτερα (ML5-ML8 & CL5-CL8), απευθύνονται σε όσους/όσες ενδιαφέρονται να ασχοληθούν επαγγελματικά με την ορειβασία και την αναρρίχηση.

Τα οκτώ (8) επίπεδα αναρριχητικής εκπαίδευσης της Σχολής Βράχου είναι:

CL-1 Αναρρίχηση Βράχου Οργανωμένου Πεδίου Μονής Σχοινιάς
CL-2 Αναρρίχηση Βράχου Οργανωμένου Πεδίου Πολλαπλών Σχοινιών
CL-3 Παραδοσιακή Αναρρίχηση Βράχου
CL-4 Διάσωση Κάθετου Πεδίου Βράχου
CL-5 Αρχηγών Αναρρίχησης Βράχου
CL-6 Βοηθών Εκπαιδευτών Αναρρίχησης Βράχου
CL-7 Εκπαιδευτών Αναρρίχησης Βράχου
CL-8 Πιστοποιητών Δεξιοτήτων & Γνώσεων Αναρρίχησης Βράχου